Buikpijn en slapeloze nachten. Dat was anderhalf jaar lang het leven van Marie-José van Hussen en haar partner Eddy Wakker. Aanleiding daarvoor waren de negatieve rapporten van de inspectie in de gezondheidszorg. Hun SeT Residentie werd tot viermaal toe onvoldoende beoordeeld. Er móest iets veranderen. Dat is gebeurd. Na anderhalf jaar zwoegen heeft de inspectie een nieuw oordeel geveld: nu is alles in orde.
De SeT Residentie is een vreemde eend in de bijt van de gezondheidszorg. Het is géén verpleeghuis en géén verzorgingshuis, maar een woon-zorginitiatief waarbij (medische) zorg gecombineerd wordt met privacy en individuele wensen. Hoe moest zoiets worden beoordeeld? En juist dáár gaat het mis. “Door de inspectie zijn wij beoordeeld als een verpleeghuis”, legt Marie-José uit. “Verpleeghuizen in Nederland zijn aan zeer strenge regels en protocollen gebonden. Dat hadden wij allemaal niet. Zodoende volgde dus een negatieve beoordeling.”
Een zware periode volgde. “Als je negatief beoordeeld wordt, kom je ook negatief in het nieuws”, vervolgt Marie José. “Opeens heeft iedereen een mening en ligt alles wat je doet onder het vergrootglas. Dat bracht ons aan het twijfelen: waren wij wel in staat om zo’n woonvoorziening op te zetten? Of bleek het toch niet voor ons weggelegd?”
Ook intern kwam van alles in beweging. “We móesten wel veranderen, dat stond vast. Een aantal medewerkers kozen voor een nieuwe uitdaging elders, anderen zijn in overleg met ons gestopt. In deze transitiefase hebben velen ons in deze zware tijd gesteund. Zij geloofden in ons en in onze filosofie. Samen wilden zij alles op alles zetten om ons huis aan de wet- en regelgeving te laten voldoen.”
Met ondersteuning van twee kwaliteitsverpleegkundigen, deskundigen van buitenaf en álle collega’s die de schouders eronder wilden zetten werd anderhalf jaar lang gezwoegd om de verbeterpunten uit de rapporten in orde te maken. “Een aantal zaken waren heel eenvoudig te realiseren”, vervolgt Marie José. “Zo moest bijvoorbeeld de desinfecterende handgel een alcoholpercentage van 70% bevatten, terwijl wij gel gebruikten met een percentage alcohol van 50. Dat was dus gewoon een kwestie van andere handgel aanschaffen.’’ Andere verbeterpunten hadden meer voeten in aarde. “We moesten al onze werkwijzen vastleggen en kwaliteitsdocumenten in het leven roepen”, vervolgt José. “We rapporteren nu veel meer. Onze klanttevredenheid was altijd al goed. Wat nu verbeterd is, zijn alle zaken die spelen op de achtergrond…”
De vlag uit!
In mei kwam de inspectie opnieuw. “Uiteraard was dat een heel spannend moment”, erkent Marie José. “Maar… de vlag kan uit! Na vier slechte rapporten heeft de inspectie ons huis nu met een mooie voldoende beoordeeld. Ook achter de schermen hebben we nu alles op orde.’’ Voor alle betrokkenen was het een moeilijke tijd, maar toch zijn er lichtpuntjes. “We hebben nu ons bedrijf naar een veel hoger plan getild. Dat is ook een fijn gevoel. We zijn dankbaar voor de uitslag van het huidige rapport en zullen er alles aan doen deze beoordeling ook de komende jaren zo te houden. Bovendien zijn we trots op onze mensen. Zowel op de bewoners als op onze fijne collega’s. Ondanks de tekorten in de zorg mogen wij niet klagen; steeds meer nieuwe mensen melden zich aan om bij ons te komen werken. Dat is een eer. En, mocht iemand nog een appartement zoeken; we hebben sinds kort weer een aantal appartementen beschikbaar. Welkom!’’
Klik hier voor het krantenartikel in de Groene Venen
